Perratzeko erabiltzen ziren erremintak

Transkripzioa

Eta ze erramintta erabiltzen ziñuen perratzeko? Emen daukat "el botiquín"; oneaz kaskua ebakitze otsien; orri tenazak deitze otsaun, tenazak; au pujamantia; au maillukia. Botikiñe emen daukat, au da desinfetante, betelin fenikó, au farmazian eoten da; ta orrek rie bisturixak, bat aunditxuaue, bestie txikitxuu da, segun. Bisturixa deiketa gotsen guk, erderaz da, baiña... Onek alde bixetan dauke zorrotza, ezta, da kaskue pujamantiaz apurtxo bat garbittu itten dotsau ganauei, ta gero ba norberak ikusi birau nun euki leikien min, ezta; igarri, jeneralmente igarri itten dotseu, da an artu te rra, rra, rra! oneaz kasku kentzen kentzen izten da, ta anketan da ba pusa daukan ero odola jatsixa daukan ero, onekin topate notsan. Da aura bisturixa ba onek ola nunbaitten ebai biadanien, ba orpuen ero pusa barauko, ba orreati xssaa! ebai da atara ta itteko. Ta oneik die ultzak, onek die ganauen untzak, osea perrienak, oixe da. Ta onek rie ba perrak, oiñ tamaiñue ba zeak kaskuek aunditxuauek txikitxuauek eoten die ta ba, perrie topau biajako bere tamaiñorako. Onek rie astuan perrak, bai, aston bat noizbaitten kojo eoten da ta orduantxe ifintteko, bestela oiñ ezta erabilten, e. Eta perra asko eitten ziñuzen? Astuendako? puff!, beti batonbat, beti egunero aston bat perretako, bai, bai, geuk inddakuek.

Egilea(k): Iñaki Arana